Jak powstaje zielona herbata?
Zielona herbata – zdrowie i tradycja w filiżance
Zielona herbata to jeden z najstarszych napojów na świecie, a tradycja jej spożywania sięga kilku tysięcy lat. Znana jest od około 2700 roku p.n.e. a pierwsze udokumentowane źródła literackie na jej temat pochodzą z Chin, z VIII w. n.e.
Kolor naparu
Ten rodzaj herbaty cechuje zielony kolor suszu, natomiast napar może przybierać różne barwy: od delikatnie żółtego, aż po zielonkawy.
Smak
Nie mniej bogate są niuanse smakowe, jakie charakteryzują zieloną herbatę: delikatne, trawiaste, algowe, słodkawe, cierpkie, gorzkie, dymne czy kwiatowe.
Kształ liści
Kształty gotowych zielonych herbat liściastych są bardzo różnorodne: walcowane, spłaszczone, skręcone, kręcone, kuliste, ziarniste, w kształcie igieł... Mają one często odzwierciedlenie w nazwie herbaty (np. Mao Feng, Kabuse-Cha).
Gdzie jest produkowania zielona herbata?
Do wiodących krajów produkujących zieloną herbatę należą Chiny (wraz z regionami Anhui, Guandong, Fujian, Hunan, Hangzhou, Jingxi, Yunan, Zeijiang) oraz Japonia. Państwa te charakteryzują się też wysokim spożyciem zielonej herbaty wśród obywateli. Zarówno w Chinach, jak i w Japonii herbata ta jest mocno zakorzeniona w kulturze i stałym elementem codziennego życia. Innymi producentami zielonej herbaty są Tajwan, Sumatra i Indie.
Jak wytwarzana jest zielona herbata?
ZBIERANIE - Na zieloną herbatę najlepiej nadają się delikatne pąki oraz dwa liście znajdujące się u szczytu łodygi
SUSZENIE - Liście rozkładane są na wieszakach, gdzie schną od 1 do 3 godzin
PODGRZEWANIE - Aby zapobiec utlenianiu, liście są opalane lub poddawane działaniu pary, aby “ustabilizować” smak
ROLOWANIE - Większość rodzajów zielonej herbaty poddawana jest rolowaniu, aby wymusić uwolnienie olejków aromatycznych
SUSZENIE - Na końcu liście są suszone, sortowane i pakowane
Chińskie i japońskie metody wytwarzania zielonej herbaty różnią się zwłaszcza na etapie podgrzewania. Chińska zielona herbata jest zazwyczaj opalana - albo ręcznie w dużym woku albo poprzez obracanie jej kilkakrotnie w dużym pojemniku, dzięki czemu uzyskuje się orzechowy, dymny posmak, jak np. w przypadku Gunpowder. Japońska zielona herbata jest natomiast poddawana działaniu gorącej pary, a liściom nadawany jest kształt igiełek, co daje odświeżający smak charakterystyczny np. dla herbaty Gyokuro.
Dzięki powstrzymaniu procesu utleniania, witaminy i pierwiastki zawarte w liściach herbaty (magnez, cynk, miedź, wapń, potas, witamina C, witamina A, witamina B2 i B12) są w dużej mierze zatrzymywane, co przekłada się na jej korzystne działanie na nasz organizm. Zielona herbata jest źródłem antyoksydantów, takich jak katechiny, które pomagają zwalczać wolne rodniki i chronią organizm przed uszkodzeniem komórek. W Japonii praktykuje się zacienianie krzewów herbacianych na krótko przed zbiorami, aby zwiększyć poziom chlorofilu w liściach – tym samym wzbogacić ich smak i właściwości prozdrowotne.
Jak pić zieloną herbatę?
Podczas przygotowywania zielonej herbaty oprócz porcjowania (ilości zaparzanego suszu) ważne są dwie rzeczy: temperatura wody (zazwyczaj około 80 stopni C) i czas parzenia (najczęściej około 3 minut). Większość herbat można parzyć kilkukrotnie – każdy kolejny napar może mieć inne właściwości i smak. Wszystko jednak zależy od konkretnego rodzaju zielonej herbaty. Zalecamy więc zastosować się do wskazówek producenta.
Klasyczna zielona herbata najlepiej smakuje w czystej postaci. Czyli bez cukru, miodu i cytryny i mleka. Herbatę zieloną można za to śmiało mieszać z kwiatami, korzeniami, kawałkami owoców i aromatami. Wiele zielonych herbat świetnie smakuje w postaci „ice tea”.
Tea pairing
Do jakich potraw pasuje zielona herbata? Doskonale komponuje się z daniami kuchni azjatyckiej, ale także z rybami, owocami morza, drobiem i sałatkami. Niektóre zielone herbaty można również stosować jako składnik do gotowania (np. ryżu, dressingów itp.).
