Japonia to królestwo zielonej herbaty. Panujący tu klimat pozwala na zbiory od końca kwietnia do października, W żadnym innym kraju herbata nie ma tak dużego wpływu na kulturę i życie codzienne. Pod wieloma względami Japonia różni się od innych producentów, a tutejsze herbaty są jedyne w swoim rodzaju.
Japonia produkuje ok. 100 tys. ton herbaty rocznie. Nie ma tu jednak wielkich plantacji (jak np. w Chinach), rządzą mali, prywatni hodowcy, uprawiający i przetwarzający herbatę na głównie na własną rękę. Dzięki wysokiemu poziomowi technologicznemu, produkcja i przetwarzanie herbaty odbywa się w pełni zmechanizowany sposób.
Zdecydowana większość zbiorów trafia na rynek krajowy – zaledwie 1 proc. całej produkcji jest eksportowany. Co ciekawe, Japończycy wypijają znacznie więcej herbaty niż produkują, więc dodatkowe ok. 50 tys. ton jest importowane.
Uprawa
W porównaniu do Chin czy Indii, japońskie plantacje są położone na zdecydowanie niższych wysokościach, co ma niebagatelny wpływ na smak herbaty. Uchodzą za najzimniejsze i najbardziej wysunięte na północ tereny, na których hodowana jest herbata. Są nietypowo umiejscowione, a kluczową rolę w ich uprawie odgrywa woda – plantacje o najbardziej sprzyjających warunkach leżą tuż nad morzem, w centralnej części kraju lub nad rzekami, u stóp gór, na relatywnie niedużej wysokości. Najodpowiedniejszy poziom wilgotności powietrza panuje na wyspie Honsiu i w prefekturze Niigata, położonej na 38. równoleżniku.
Japońskie plantacje herbaty różnią się od większości znanych na świecie swoim precyzyjnym układem. Są równe – przypominają duże, płaskie boiska do piłki nożnej, a krzewy herbaciane posadzone są w precyzyjnych rzędach. Dzięki temu zbiory zazwyczaj mogą odbywać się maszynowo. Jednak wysokiej jakości herbaty, takie jak matcha, gyokuro czy shincha są zbierane ręcznie. Zgodnie z tradycją, przy ręcznych zbiorach zrywa się jedynie trzy listki, znajdujące się na czubku krzewu.
Zbiory odbywają się cztery razy w roku. Najważniejszy zbiór – Ichi-Ban-Cha, odbywa się wiosną, na przełomie kwietnia i maja. Herbaty z niego otrzymywane wyróżniają się najwyższą jakością. Kolejny zbiór – Ni-Ban-Cha, odbywa się latem, na przełomie czerwca i lipca. Z niego pochodzi większość herbat sencha. Trzeci, sierpniowy zbiór – San-Ban-Cha przynosi największe ilości herbacianych liści, z których produkuje się senchę i banchę. Ostatni zbiór odbywa się na jesień, na przełomie września i października. Z Aki-Ban-Cha otrzymuje się głównie herbaty bancha.
Rodzaje japońskiej herbaty
